Rozwód z cudzoziemcem – trudniejszy niż zawarcie małżeństwa z obcokrajowcem
Małżeństwo z obcokrajowcem i prawo, które to reguluje, są znacznie prostsze niż rozwód z cudzoziemcem i regulacje prawne, do których sięga się w takiej sytuacji. W przypadku, gdy rozwiązanie małżeństwa wiąże się z orzeczeniem o winie, podziałem majątku czy uregulowaniem kwestii opieki nad dziećmi i ustalaniem obowiązku alimentacyjnego, lepiej sięgnąć po pomoc doświadczonej kancelarii prawnej. Na początek warto jednak mieć świadomość kilku kwestii. Zapraszamy do lektury!
Małżeństwo z obcokrajowcem (nawet spoza UE) zawiera się w Polsce stosunkowo łatwo. Należy udać się do Urzędu Stanu Cywilnego i złożyć tam stosowne dokumenty. Są wśród nich: dokumenty tożsamości (w tym paszport i karta pobytu cudzoziemca w Polsce), zapewnienie o braku wiedzy o okolicznościach, które uniemożliwiają zawarcie małżeństwa, odpis aktu urodzenia (w przypadku obcokrajowca oryginał oraz jego tłumaczenie przysięgłe na język polski).
Jeżeli przyszli małżonkowie mają za sobą jakieś związki formalne, niezbędne są także dokumenty świadczące o ich zawarciu oraz ustaniu (akty ślubu i orzeczenia rozwodowe lub akt zgonu w przypadku wdowy czy wdowca). Jeśli okoliczności te dotyczą obcokrajowca, dokumentacja musi być przetłumaczona na język polski przez tłumacza przysięgłego. Formalności w zasadzie na tym się kończą.
A jak to wygląda w przypadku rozwodu z cudzoziemcem?
Jak wziąć rozwód z obcokrajowcem
Kwestię rozwodu z cudzoziemcem regulują ustawa Prawo prywatne międzynarodowe (z dnia 4 lutego 2011 roku) oraz różne dwustronne konwencje zawarte pomiędzy Polską a innymi wybranymi krajami. Do ustaleń tych trzeba się odwoływać w przypadku, gdy rozwodzący się obcokrajowiec pochodzi z któregoś z tych państw. Jeżeli natomiast pochodzi on z kraju, z którym nie zawarto żadnej konwencji, zastosowanie ma wyżej wspomniana ustawa.
Pozew o rozwód z cudzoziemcem
Pozew o rozwód z cudzoziemcem można złożyć w polskim sądzie, jeżeli spełniony jest co najmniej jeden z poniższych warunków:
- ostatnim wspólnym miejscem zamieszkania małżonków była (lub nadal jest) Polska albo przynajmniej jedna ze stron nadal mieszka w kraju,
- powód (bądź powódka) ma obywatelstwo polskie i przebywa w kraju co najmniej od pół roku,
- osoba wnosząca o rozwód (niezależnie od posiadanego obywatelstwa) mieszka w Polsce od co najmniej dwunastu miesięcy.
Jeśli pozew o rozwód z cudzoziemcem zostanie złożony w Polsce, a druga strona w podobnym czasie zdecyduje się wszcząć postępowanie rozwodowe w kraju swojego pochodzenia, jeden z procesów musi być umorzony. W takim przypadku zamyka się sprawę rozpoczętą pozwem złożonym w późniejszym terminie.
Stwórz samodzielnie pozew o rozwód z cudzoziemcem >>
Rozwód z obcokrajowcem w Polsce – formalności
Chcąc rozwieść się z cudzoziemcem w Polsce należy – tak samo jak w przypadku każdego innego rozwodu – złożyć do sądu pozew o rozwód wraz z odpowiednim jego uzasadnieniem. Dodatkowo, jeśli małżeństwo zawarte było poza granicami kraju, trzeba do pozwu rozwodowego dołączyć dokument potwierdzający zawarcie związku małżeńskiego w innym kraju oraz ewentualnie także dokumentację poświadczającą narodziny dziecka (lub dzieci) z tego związku. Wszystkie załączane do pozwu dokumenty wystawione w innym kraju niż Polska muszą być przetłumaczone na język polski przez tłumacza przysięgłego.
Jeśli powód (powódka) nie zna aktualnego miejsca pobytu strony pozywanej, nie jest to przeszkodą we wszczęciu postępowania rozwodowego. Wnioskuje się w takiej sytuacji bowiem o ustanowienie przez sąd kuratora dla osoby, której adres nie jest znany. Kurator reprezentuje wtedy interesy pozwanego (lub pozwanej), a rozwód można wówczas przeprowadzić bez obecności i udziału jednego z małżonków.
Przeczytaj też: Rozwód – od czego zacząć. Porady prawnika >>